Αυτό το άρθρο εξετάζει την σχέση μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και εξαγωγών στις χώρες του Νότου της Ευρωζώνης. Χρησιμοποιούμε την μέθοδο ARDL bounds των Pesaran et al. (2001), για τον έλεγχο της ύπαρξης μακροχρόνιας σχέσης ισορροπίας των μεταβλητών και την εκτίμηση των μακροχρόνιων συντελεστών ισορροπίας. Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί ανεξάρτητα από τον βαθμό ολοκλήρωσης των χρονολογικών σειρών. Σε ένα επόμενο στάδιο, ελέγχουμε την σχέση αιτιότητας των μεταβλητών μέσω του ελέγχου αιτιότητας κατά Granger και της μεθόδου που πρότειναν οι Toda and Yamamoto (1995) χρησιμοποιώντας Διανυσματικά Αυτοπαλίνδρομα υποδείγματα [Vector Autoregression (VAR) model] τριών μεταβλητών. Τα στατιστικά δεδομένα είναι ετήσια και καλύπτουν την χρονική περίοδο 1960 έως και 2014. Η ύπαρξη μιας θετικής μακροχρόνιας σχέσης ισορροπίας μεταξύ αυτών των μεταβλητών, θεωρείται σημαντικό αποτέλεσμα διότι σημαίνει ότι οι οικονομίες αυτές μέσω αύξησης των εξαγωγών, θα μπορέσουν να βελτιώσουν τους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, και να ξεπεράσουν την πρόσφατη οικονομική ύφεση. Συνεπώς, εφαρμόζοντας οι χώρες του δείγματός μας, πολιτικές προσανατολισμένες στην προώθηση και ενίσχυση των εξαγωγών, θα μπορέσουν να επιτύχουν θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης. Τα εμπειρικά αποτελέσματα δείχνουν, την ύπαρξη μακροχρόνιας σχέσης ισορροπίας μεταξύ των μεταβλητών για την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα. Επιπλέον, τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την ύπαρξη μιας θετικής σχέσης μεταξύ των μεταβλητών για όλες τις προαναφερθείσες χώρες. Όσο αφορά, την κατεύθυνσης της σχέσης αιτιότητας μεταξύ εξαγωγών και οικονομικής ανάπτυξης, τα εμπειρικά ευρήματα δείχνουν ότι υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση αιτιότητα στην περίπτωση της Ισπανία και της Ελλάδας. Ενώ, στην περίπτωση της Πορτογαλίας η κατεύθυνσης της αιτιότητας είναι από τις εξαγωγές προς την οικονομική ανάπτυξη. Ενώ, δεν ανιχνεύεται σχέση αιτιότητα για την Ιταλία.

 (pdf)