Το συγκεκριμένο άρθρο έχει ως σκοπό να διερευνήσει την ύπαρξη ομοιογένειας και συμμετρίας σε ότι αφορά την άσκηση νομισματικής πολιτικής μέσω των επιτοκίων χονδρικής (wolesale rates) στην ευρωζώνη. Η ύπαρξη των δυο προαναφερθέντων στοιχείων θεωρείται κρίσιμη από πλευράς Ευρωπαϊκής Κεντρικής (ΕΚΤ) στην προσπάθεια που κάνει να ακολουθήσει μια αποτελεσματική νομισματική και πιστωτική πολιτική στα 17 κράτη-μέλη. Συγκεκριμένα εξετάζεται ο τρόπος, το μέγεθος και η ταχύτητα μετάδοσης των μεταβολών των επιτοκίων χονδρικής (wolesale rates) προς τα επιτόκια λιανικής (retail rates) του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης. Η ύπαρξη ομοιογένειας και συμμετρίας από την ΕΚΤ προς όλα τα κράτη-μέλη έχει σήμερα μια ιδιαίτερη βαρύτητα μιας και η ευρωζώνη δεν αντιμετωπίζει πια μόνο την χρηματοοικονομική κρίση που ξέσπασε τον Αυγουστο του 2007 αλλά και το δημοσιονομικό χρέος των χωρών της Ν.Α. Ευρώπης.

Με βάση τα οικονομετρικά αποτελέσματα, τα οποία παρήχθησαν με την χρήση της οικονομετρικής μεθόδου LSE-Hendry GETS αλλά και της περιγραφικής στατιστικής (Descriptive statistics) γίνεται εμφανές ότι:

Α) την περίοδο πριν την κρίση (2003-2007) παρουσιάζεται λιγότερη ομοιογένεια και περισσότερη συμμετρία, ενώ

Β) την περίοδο μετά το ξέσπασμα της κρίσης (2008-2010) παρουσιάζεται μεγαλύτερη ομοιογένεια και λιγότερη συμμετρία.

Τα προαναφερθέντα αποτελέσματα μας αφήνουν με ένα σαφή ανοικτό προβληματισμό ότι η ομογενοποίηση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης έχει ακόμα αρκετό δρόμο μέχρι να επιτευχθεί.

(pdf)