Αρ. 36. ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ 10ΕΤΙΕΣ. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΥΡΙΩΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
Στ. Χειμωνίτη-Τερροβίτη. 2001. | ISBN: 960-341-039-X
Η εργασία αυτή μέσα από τη συστηματική ανάλυση των δεδομένων των Απογραφών πληθυσμού-κατοικιών των τελευταίων 10ετιών (1971-1991) και αξιοποιώντας κάθε πρόσθετη πληροφορία, αξιολογεί τις εξελίξεις στις συνθήκες στέγασης και στη χρήση του οικιστικού δυναμικού. Η ανάλυση αφορά ειδικότερα τις αστικές περιοχές επειδή εκεί εντοπίζονται περισσότερα προβλήματα και συγχρόνως διατίθενται περισσότερες πληροφορίες. Με τις επιφυλάξεις που απορρέουν από το γεγονός ότι τα στοιχεία των απογραφών δεν δίνουν πλήρη εικόνα των στεγαστικών συνθηκών και προβλημάτων, τελικός σκοπός της διερεύνησης είναι η αξιολόγηση της επάρκειας της ασκούμενης πολιτικής κατοικίας και της δυνατότητας εξασφάλισης ικανοποιητικής κατοικίας για όλες τις κατηγορίες νοικοκυριών.
Από την ανάλυση αυτή προκύπτει ότι οι εξελίξεις ήταν γενικά θετικές, το διάστημα 1971-81, και ως προς τη βελτίωση των διατιθέμενων βασικών ανέσεων (κεντρική θέρμανση, λουτρό κλπ.) και ως προς τη μείωση των πυκνοτήτων στέγασης. Παρατηρείται όμως ότι ειδικά τη δεκαετία 1981-91 οι βελτιώσεις στις συνθήκες πυκνότητας στέγασης ήταν τέτοιες ώστε πολύ λίγο μειώθηκαν τα ποσοστά των νοικοκυριών που στεγάζονταν με συνθήκες μεγάλης πυκνότητας, ενώ ταυτόχρονα καταγράφονταν μεγάλος αριθμός κενών κατοικιών που δεν είναι εξοχικές (λόγω αστικότητας). Τα ευρήματα υψηλών πυκνοτήτων στέγασης για μερίδα νοικοκυριών είναι συνεπή και με ευρήματα άλλων ερευνών και στατιστικών στοιχείων (στοιχεία δειγματοληπτικών ερευνών της EUROSTAT).
Τα συμπεράσματα αυτά, λαμβανομένων συγχρόνως υπόψη και των εξελίξεων στην κατοικία μετά το 1991, που εκτιμήθηκε ότι δεν αναιρούσαν τις προηγούμενες, υποδεικνύουν την αδυναμία εξάλειψης των υψηλών πυκνοτήτων στέγασης και κατ’επέκταση την ανεπάρκεια πλέον της ασκούμενης πολιτικής τόσο στη βελτίωση των συνθηκών στέγασης των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων, όσο και στη διαχείριση του υφιστάμενου δυναμικού. Στα πλαίσια αυτά γίνονται κάποιες υποδείξεις για τις ενδεικνυόμενες ρυθμίσεις και κατευθύνσεις πολιτικής.