Αρ. 103Α. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΥΦΕΣΗ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ε. Αθανασίου. 2009. (Κυκλοφορεί και σε αγγλική εκδοχή υπό τον αύξοντα αριθμό 103. Δημοσιεύτηκε το 2009 στο Intereconomics: Review of European Economic Policy, 44: 364-372.)

 

Στο άρθρο αυτό παρουσιάζεται μία ανάλυση της σημασίας των έντονων και χρόνιων δημοσιονομικών και εξωτερικών ελλειμμάτων της χώρας ως προς τη δυνητική αποτελεσματικότητα μίας επιλεκτικής δημοσιονομικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης. Υποστηρίζεται ότι, δεδομένων των πρόσφατων εξελίξεων στα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας και της αυξημένης ευαισθησίας των πιστωτικών αγορών στο ρίσκο, το επιτόκιο επί του συνόλου του εξωτερικού χρέους θα έτεινε να είναι υψηλότερο στην περίπτωση υιοθέτησης ενός πακέτου δημοσιονομικής ώθησης. Επιπλέον συνάγεται μέσω ενός απλού υποδείγματος, ότι οι διαρροές που θα συνεπάγονταν οι αυξημένες πληρωμές τόκων προς τους ξένους δανειστές θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν τη θετική επίδραση του πολλαπλασιαστή, η οποία θα προέκυπτε από τη δημοσιονομική επέκταση. Συνεπώς, η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει να αποφεύγει την υιοθέτηση ενός πακέτου δημοσιονομικής ώθησης, όχι μόνον από σεβασμό στις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της ως χώρας-μέλους της ΕΕ, αλλά κυρίως γιατί, σε τελευταία ανάλυση, ένα τέτοιο πακέτο θα ήταν αναποτελεσματικό.

 

(pdf)