Αρ. 151. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΙ
Π. Προδρομίδη. 2017 (Εκδοχή του δημοσιεύτηκε το 2018 στο European Planning Studies, 26.10: 1980-1998).
Σε συνέχεια της Εργασίας για Συζήτηση υπ’ αριθμ. 99 του ΚΕΠΕ για το ίδιο θέμα, περιγράφεται η συζήτηση που διεξάγεται στους στατιστικούς κύκλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για την ανάγκη και τις πρακτικές προσδιορισμού των αγορών εργασίας βάσει των καταμετρημένων ροών εργαζομένων από τους συνήθεις τόπους κατοικίας στους συνήθεις τόπους εργασίας. Εν συνεχεία εξετάζονται και συζητούνται πιθανές αδυναμίες των αντιστοίχων στοιχείων για την Ελλάδα που συνελέγησαν κατά την απογραφή του 2011 και επιχειρείται ο προσδιορισμός και η χαρτογράφηση των αγορών εργασίας της χώρας (α) μέσω τεσσάρων σεναρίων λειτουργικής συνδέσεως των επί μέρους περιοχών, (β) λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλους τους συνδυασμούς εισροών ή εκροών εργαζομένων από/προς τους 6.132 δήμους και κοινότητες της επικρατείας. Οι σχηματισμοί που προκύπτουν διαφοροποιούνται αισθητά από την συμβατική εικόνα των 13 περιφερειών και 51 ή 54 νομών ή 74 περιφερειακών ενοτήτων, στην βάση της οποίας εν πολλοίς διαμορφώνονται οι παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην οικονομική ανάπτυξη και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως θα ήταν σκόπιμο η χωρική στόχευση των πολιτικών απασχολήσεως, ανεργίας και κοινωνικής συνοχής να αναπροσαρμοστεί. Επίσης, στον βαθμό που το οδικό και άλλο μεταφορικό-συγκοινωνιακό δίκτυο εξελίσσεται, είναι σκόπιμο η κατάσταση των ροών να επανεξετάζεται και οι λειτουργικοί σχηματισμοί που προκύπτουν στον χώρο να αποτυπώνονται με κάποια περιοδικότητα.
(pdf)